Het Witte Kind

"Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan".

​

Op mijn facebook pagina had ik een een stukje gedeeld over mijn avontuur dat ik aanga....yogatherapie voor kinderen met een kleine terugblik op mijn eigen sprookjes verhaal. 

Het liedje van Pipi Langkous bleef die dag maar in mijn hoofd zitten: Twee maal drie is vier wiedewiedewiet en twee is negen. Ik richt de wereld in wiedewiede naar mijn eigen zin. 

Het stoere meisje Pipi met haar twee prachtige vlechten dat met haar aapje en paard woont in Vila Kakelbont. 

Wat wil Pipi mij vertellen over mijn avontuur....

Twijfel niet aan jezelf, durf anders te zijn, ben tevreden met jezelf. Wees authentiek in je doen en laten en wees overtuigd van je kwaliteiten.

Maar bovenal durf ideeën te proberen, als je altijd blijft doen wat je gedaan hebt blijf je krijgen wat je altijd gekregen hebt. Een wijsheid van Albert Einstein die zomaar Pipi gezegd zou kunnen hebben. 

Ja Pipi ik ben zoals jij in mijn diepste kern, ik wil mijn liefde, geld en levenslust met iedereen delen, ik weet dat de magie zich afspeelt in het universum, buiten mijn comfortzone. Niet oordelend over andere mensen, plezier maken zonder iemand te kwetsen. Ik ben creatief en fantasie vol, ik houd van sprookjes, kabouters, prentenboeken, gedichtjes, dansen, zingen, verhalen maken en schrijven....mijn innerlijke roep om die poorten te openen, het verbinden van jezelf met die magie. Het bewust zijn, het leven in het moment. Zowel bij volwassenen maar juist ook bij kinderen, onze toekomst voor de wereld. Een wereld die langzaam aan het veranderen is naar een harts bewustzijn. We zijn diepe lagen aan het afpellen, onze schaduwkanten in het licht aan het zetten. 

In onze wereld waar we met programmeringen worden opgevoed. En dat zie je ook bij de kinderen terug. Geen ruimte voor emoties, we leren al vrij jong om aannames te doen. Als ik iets fout zeg tijdens mijn spreekbeurt dan lachen ze mij vast uit. Het bedenken van scenario's waarin dingen fout gaan zorgt voor onnodige angst voor iets wat nog niet gebeurd is. We houden vaak -bewust of onbewust- teveel rekening met wat er van ons verwacht wordt, of hoe het hoort. We beperken ons in onze creativiteit en mogelijkheden. Wat zou je kiezen als alles kon en niemand zou kijken. Je zou stoppen met het kijken naar een ander of het na- apen van een ander. We ons niet laten beperken door gebaande paden. 

De angst om te falen maakt ons bang. De dingen die ons tegenhouden, beperken en klein houden dat zijn onze eigen gedachtes. Elke beperkende overtuiging over jezelf en je mogelijkheden is niet meer dan een vluchtig verhaal dat zich vast heeft gezet in je hoofd en dat word je realiteit. Mentaal, niet feitelijk.

En zo spelen die gedachtes ook nog af en toe in mijn hoofd.....maar ik mag op avontuur, mijn authentieke hart volgen. En ik denk dat ik het wel kan!

​

p.s :  Als je goed kijkt is de foto van het kaartje net een beetje scheef geplaatst. Net zo eigenwijs als Pipi maar vanuit een

        goed hart.

​